Konu Başlığı: necmi yılmaz. sakaryadan makaleller Gönderen: necmi üzerinde 21 Şubat 2009, 09:50:24 AFFET BABACIĞIM Evlendiğinden beri evinde kalan babası yüzünden eşiyle sürekli tartışıyordu. Eşi babasını istemiyor ve onun evde bir fazlalık olduğunu düşünüyordu. Tartışmalar bazen inanılmaz boyutlara ulaşıyordu. Yine böyle bir tartışma anında; eşi, bütün bağları kopardı ve "Ya ben giderim, ya da baban bu evde kalmayacak" diyerek rest çekti... Eşini kaybetmeyi göze alamazdı. Babası yüzünden çıkan tartışmalar dışında mutlu bir yuvası, sevdiği ve kendini seven bir eşi ve birde çocukları vardı. Eşi için çok mücadele etmişti evliliği sırasında. Ailesini ikna etmek için çok uğraşmış ve çok sorunlarla karşılaşmıştı. Hâlâ onu ölürcesine seviyordu. Çaresizlik içinde ne yapacağını düşündü ve kendince bir çözüm yolu buldu. Yıllar önce avcılık merakı yüzünden kendisi için yaptırdığı kulübe tipi dağ evine götürecekti babasını. Haftada bir uğrayacak ve ihtiyacı neyse karşılayacak, böylelikle eşiyle de bu tür sorunlar yaşamayacaktı. Babasına lâzım olacak bütün malzemeleri hazırladıktan sonra yatalak babasını yatağından kaldırdı ve kucakladığı gibi arabaya attı. Oğlu Can, "Baba bende seninle gelmek istiyorum" diye ısrar edince onu da arabaya aldı ve birlikte yola koyuldular. Karakışın tam ortalarıydı ve korkunç bir soğuk vardı. Kar ve tipi yüzünden yolu zor seçiyorlardı. Minik Can, sürekli babasına "Baba nereye gidiyoruz ?" diye soruyor ama cevap alamıyordu. Öte yandan; nereye götürüldüğünü anlayan yaşlı adamsa gizli gizli gözyaşı döküyor oğlu ve torununa belli etmemeye çalışıyordu. Saatler süren zorlu yolculuktan sonra dağ evine ulaştılar. Epeydir buraya gelmemişti. Baraka tipindeki dağ evi artık çürümeye yüz tutmuş, tavan akıyordu. Barakanın bir köşesini temizledi hazırladı ve arabadan yüklendiği yatağı oraya itina ile serdi. Sonra diğer malzemeleri taşıdı en son da babasını sırtlayarak yatağa yerleştirdi. Tipi, adeta barakanın içinde hissediliyordu. Barakanın içinde fırtına vardı adeta. Çaresizlik içinde babasını izledi. Daha şimdiden üşümeye başlamıştı.Yarın yine gelir bir yorgan ve birkaç battaniye getiririm diye düşündü. Öyle üzgündü ki, dünya başına göçüyor gibiydi. O, bu duygular içindeyken babası, yüreğine bıçak saplanmış gibiydi. Yıllarca emek verdiği oğlu tarafından bir barakaya terk ediliyordu. Gururu incinmişti, içi yanıyordu ama belli etmemeye çalışıyordu. Minik Can ise olanlara hiçbir anlam veremiyordu. Anlamsızca ama dedesinden ayrılacak olmanın vermiş olduğu üzüntüyle sadece seyrediyordu. Artık gitme zamanıydı. Babasının yatağına eğildi, yanaklarını ve ellerini defalarca öptü. Beni affet der gibi sarıldı, kokladı. Artık ikisi de kendine hakim olamıyor ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Buna mecburum der gibi baktı babasının yüzüne ve Can'ın elini tutup hızla barakayı terketti. Arabaya bindiler. Can yola çıktıklarında ağlamaya başladı, neden dedemi o soğuk yerde bıraktın diye. Verecek hiçbir cevap bulamıyordu, annen böyle istiyor diyemiyordu. Can: "Baba, sen yaşlandığında ben de seni buraya mı getireceğim?" diye sorunca dünyası başına yıkıldı. O sorunun yöneltilmesiyle birlikte deliler gibi geri çevirdi arabayı. Barakaya ulaştığında "Beni affet baba." diyerek babasının boynuna sarıldı. Baba oğul sıkı sıkı sarılmış çocuklar gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı. Oğlu: "Baba beni affet! Sana bu muameleyi yaptığım için beni affet!" diye hatasını belli ediyordu... Babası oğlunun bu sözlerine en anlamlı cevabı veriyordu... "Geri geleceğini biliyordum yavrum. Ben babamı dağ başına atmadım ki, sen beni atasın... Beni bu dağda bırakamayacağını biliyordum." ny.sakarya Konu Başlığı: Ynt: necmi yılmaz. sakaryadan makaleller Gönderen: necmi üzerinde 21 Şubat 2009, 09:51:19 YOLCU ŞÖFÖR ESPİRİLERİ…
Şoför bey mübarek bi yerde inebilir miyim? -Şu ilerdeki caminin önünde bırakayım teyze seni... Oğlum bu Eminönü'nden geçer mi? -yok teyze biz Taksime çıkıyoruz -hah tamam oğlum siz gidin ben gelmeyeceğim. yolcu: - abi heykel'e çıkıyo mu? soför: - yok abi, yanından geçiyo. arkadaki aksi teyze öndeki uzun saçlı delikanlıya seslenir: -kızım şurdan bir kişi uzatır mısın? -ben kız değilim!!! amaaaan ne bileyim kız mısın, dul musun, uzat işte!! Eve gitmek üzere Bakırköy dolmuşu bekliyordum. Sigaramın kalmadığı aklıma gelince önünde durduğum tekel bayiine girecekken minibüs geldi. Apar topar bindim. Şoföre parayı uzatıp, -"Bir Monte Carlo" dedim! Adam birkaç saniye yüzüme bakıp, "Abi bu Bakırköy'e gider" diye cevap verdi! İşte o an benim ve şoförün bittiği andı -Mükemmel bir yerde inebilir miyim? Yolcunun kafası karışık sanırım, kendisi de dolmuştakilerle güler söylediğine... Şoför kadını indirirken: "Buyrun size layık değil ama!" Yolcu musait bi yerde inmek ister ama dili sürçer; "Musait bi yerde inermisiniz?" Şoför : -Niye sen mi kullanacan?? Rumeli-Hisarüstü otobüsüyle Taksim'e dogru gidiyoruz. Adamın biri Besiktas dolaylarında gayet aceleci bir tavirla : - Kaptan orta kapıyı rica edebilir miyim?? Bizim şoför olaya hakim: -Tabi abi ayıp ettin, al götür senden kıymetli mi? İstanbul'da, cok sıcak bir gunde,dolmuştaki bir kokona yelpazesiyle -"Şöfeer bey klimayı acar mısınız cok sıcak olduu" demisti. Pala bıyıklı şöfeer amca teyzeyi bi sure suzdukten sonra, kapıyı acıp acıp kapatmaya basladı Istanbul'dayiz ... Dolmuşa bindik, dolmuş doldu,tam kalkicak, elemanın biri açtı kapıyı, içerde tıkış tıkış oturmuşuz, önde 3 kişi arkada 4. Eleman hala bir umut sordu: "Kaptan, yer var mi?". Şoför de arkasını dönüp cevap verdi: "Bilmiyorum, üst kata bi bak bakalım" Bilgisayardan bilgisayara ücretsiz arama yapın! Problem olmadan! burayı tıklayın! ny |